Nagła śmierć sercowa

Nagła śmierć sercowa, nagły zgon sercowy (Sudden cardiac death - SCD) definiuje się jako: „naturalną śmierć z przyczyn sercowych, objawiającą się nagłą utratą przytomności w ciągu jednej godziny od wystąpienia objawów; obecność choroby serca może być znana, ale czas i mechanizm śmierci są nieprzewidywalne ”. Kluczowymi pojęciami prowadzącymi do zdefiniowania nagłej śmierci są przyczyna nieurazowa oraz to, że początek śmierci jest natychmiastowy i nieprzewidywalny. Nagła śmierć wieńcowa stanowi 40% wszystkich przyczyn zgonów u osób powyżej 50 roku życia, ale poniżej 75 roku życia bez rozpoznanej choroby serca. 

Czynniki ryzyka nagłej śmierci sercowej:

• Pacjenci z ostrym zawałem mięśnia sercowego, zwłaszcza w pierwszej godzinie rozwoju zawału serca (należy zaznaczyć, że nagły zgon, który nastąpił we wczesnej (ostrej) fazie zawału mięśnia sercowego , potwierdzony klinicznie lub podczas sekcji zwłok, uważany jest za „zgon od zawału mięśnia sercowego.” Jednak ze względu na swoje mechanizmy, obraz kliniczny i zespół niezbędnych działań resuscytacyjnych w pełni odpowiada nagłej śmierci sercowej, która rozwija się w innych postaciach choroby niedokrwiennej serca, dlatego też została omówiona w tym rozdziale).

• Pacjenci z niewydolnością serca

• Pacjenci po przebytym zawale mięśnia sercowego, zwłaszcza z kardiomegalią i zastoinową niewydolnością serca

• Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca

• Pacjenci z chorobą niedokrwienną serca z kilkoma głównymi czynnikami ryzyka: nadciśnieniem tętniczym, przerostem lewego przedsionka, paleniem tytoniu, zaburzeniami metabolizmu węglowodanów i tłuszczów itp.

• Pacjenci z jakąkolwiek chorobą serca, której towarzyszy ciężki przerost mięśnia sercowego (na przykład HCM, zwężenie zastawki aortalnej itp.)

• Pacjenci ze wstrząsem kardiogennym dowolnego pochodzenia (innym niż ostry zawał mięśnia sercowego)

• Pacjenci z tamponadą serca dowolnego pochodzenia (na przykład z wysiękowym zapaleniem osierdzia itp.)

• Pacjenci z zatorowością płucną

• Pacjenci z zespołem wydłużonego odstępu QT i innymi kanałopatiami

Nagła śmierć sercowa, nagły zgon sercowy objawy

Na około 40-60 minut przed wystąpieniem zatrzymania krążenia mogą wystąpić wcześniejsze objawy, do których należą omdlenia trwające 30-60 sekund, silne zawroty głowy, zaburzenia koordynacji, spadek lub wzrost ciśnienia krwi. Charakteryzuje się bólem za mostkiem o charakterze uciskowym. Według pacjenta serce wydaje się być zaciśnięte w pięść. Objawy prekursorowe nie zawsze są obserwowane. Często pacjent po prostu upada podczas wykonywania jakiejkolwiek pracy lub ćwiczeń. Możliwa jest nagła śmierć we śnie bez wcześniejszego przebudzenia.

Zatrzymanie krążenia charakteryzuje się utratą przytomności. Tętno nie jest określane zarówno na tętnicach promieniowych, jak i głównych. Resztkowe oddychanie może utrzymywać się przez 1-2 minuty od momentu rozwoju patologii, ale oddechy nie zapewniają niezbędnego dotlenienia, ponieważ nie ma krążenia krwi. W badaniu skóra jest blada, sina. Występuje sinica warg, płatków uszu, paznokci. Źrenice są rozszerzone i nie reagują na światło. Brak reakcji na bodźce zewnętrzne.

Nagła śmierć sercowa, nagły zgon sercowy rozpoznanie

Metody diagnostyczne obejmują:

• Urządzenia medyczne . Na monitorze serca, do którego podłączony jest każdy pacjent oddziału intensywnej terapii, obserwuje się migotanie dużych lub małych fal, nie ma kompleksów komorowych. Można zaobserwować izolinię, ale zdarza się to rzadko. Wskaźniki nasycenia szybko spadają, ciśnienie krwi staje się niewykrywalne. Jeśli pacjent jest poddawany wentylacji wspomaganej, respirator sygnalizuje brak spontanicznych prób oddechu.

• Diagnostyka laboratoryjna . Jest przeprowadzany jednocześnie ze środkami przywracającymi czynność serca. Duże znaczenie ma badanie krwi na równowagę kwasowo-zasadową i elektrolity, w którym dochodzi do przesunięcia pH na stronę kwasową (spadek wartości pH poniżej 7,35). Aby wykluczyć ostry zawał, może być wymagane badanie biochemiczne, w którym określa się zwiększoną aktywność CPK, CPK MB, LDH i zwiększa się stężenie troponiny I.

Nagła śmierć sercowa, nagły zgon sercowy pierwsza pomoc

Ponieważ w zespole nagłej śmierci sercowej dochodzi do zatrzymania krążenia i niewydolności oddechowej, pierwszym krokiem jest przywrócenie funkcjonowania organów podtrzymujących życie. Pomoc w nagłych wypadkach należy rozpocząć jak najwcześniej i obejmuje resuscytację krążeniowo-oddechową oraz natychmiastowy transport chorego do szpitala.

Na etapie przedszpitalnym możliwości resuscytacji są ograniczone, zwykle prowadzą ją ratownicy medyczni, którzy znajdują pacjenta w różnych warunkach – na ulicy, w domu, w miejscu pracy. Dobrze, jeśli w momencie ataku w pobliżu znajduje się osoba, która posiada jej techniki - sztuczne oddychanie i uciśnięcia klatki piersiowej.

Nagła śmierć wieńcowa prowadzi do nieodwracalnych zmian w korze mózgowej w ciągu 5-6 minut. Dlatego pilne działania mające na celu przywrócenie przepływu krwi muszą rozpocząć się natychmiast i trwać do czasu przybycia zespołu medycznego.

Każdy człowiek powinien znać podstawy resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Do jego zadań należy sprawdzenie iw razie potrzeby udrożnienie dróg oddechowych, rozpoczęcie sztucznej wentylacji płuc (usta-usta, usta-nos), uciśnięcia klatki piersiowej. Według najnowszych zaleceń osoba bez doświadczenia może pominąć dwa pierwsze punkty i od razu przystąpić do masażu serca. Szereg badań wykazało, że takie podejście jest bardziej skuteczne i prowadzi do poprawy przeżywalności.

Pośredni masaż serca należy wykonać w następujący sposób:

• Połóż osobę na plecach na twardej powierzchni;

• Połóż dłonie na środkowej trzeciej części mostka prostopadle do niego;

• Zacznij ściskać klatkę piersiową bez zginania łokci;

• W takim przypadku mostek powinien zgiąć się o 5 cm, a częstotliwość ruchów powinna wynosić około 100 na minutę.

Skuteczność resuscytacji można ocenić po kolorze skóry.

Nagła śmierć sercowa, nagły zgon sercowy zapobieganie rokowanie

Rokowanie nagłej śmierci sercowej jest niekorzystne. Nawet przy wczesnej resuscytacji krążeniowo-oddechowej istnieje duże ryzyko zmian niedokrwiennych w tkankach ośrodkowego układu nerwowego, mięśniach szkieletowych i narządach wewnętrznych. Prawdopodobieństwo pomyślnego powrotu rytmu jest większe w migotaniu komór, całkowita asystolia jest mniej korzystna prognostycznie. Profilaktyka polega na szybkim wykrywaniu chorób serca, wykluczeniu palenia i spożywania alkoholu, regularnym umiarkowanym treningu aerobowym (bieganie, chodzenie, skakanie na skakance). Zaleca się zaniechanie nadmiernej aktywności fizycznej (podnoszenie ciężarów).