Ciągłe uczucie głodu, nadmierny apetyt, możliwe przyczyny

Głód definiujemy, jako stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia, jako uczucie, które jest spowodowane tym właśnie brakiem. Odczuwanie głodu to stan fizjologiczny, jest to też sygnał, jaki wysyła nam nasze ciało.

W medycynie istnieje nazwa tego zjawiska - „polifagia”. Polifagia (hiperfagia), to wzmożony apetyt odczuwany pomimo zjedzenia posiłku, nieskończone uczucie, niezaspokojone uczucie głodu.

Czasem po prostu chcesz zjeść kanapkę, potem tabliczkę czekolady, orzechy itd., chociaż jedliśmy całkiem niedawno. Prawdopodobnie wielu napotkało ten problem: zjadłeś obfity lunch, wydaje się, że mózg dał sygnał, że wszystko, ciało jest pełne. Ale mija bardzo mało czasu, a uczucie głodu powraca. Rozpoczyna się tak zwane gryzienie: zjadłeś kawałek ciasta, potem ciastko, potem orzechy. Ale uczucie głodu nie ustępuje. Okazuje się, że w niektórych przypadkach może to wskazywać na obecność poważnych chorób. 

Głód czy apetyt?

Prawdziwe uczucie głodu to stan fizjologiczny, który charakteryzuje się spadkiem poziomu glukozy we krwi. W ten sposób organizm daje nam sygnał, że czas uzupełnić zapasy energii. Tego uczucia nie należy oszukiwać – wręcz przeciwnie, musi być zaspokojone. W przeciwnym razie, jeśli nie damy ciału tego, o co prosi, następnym razem będzie znacznie silniejsze. W stanie tak zwanego „wilczego” głodu człowiek ryzykuje przejadaniem się: nie czekając na te 15-20 minut, podczas których pojawia się uczucie sytości, konsumuje znacznie więcej niż to konieczne.

Jeśli chcesz wiedzieć, czy to głód, czy apetyt, zadaj sobie pytanie testowe: „Czy jestem gotowy na zjedzenie selera lub płatków owsianych na wodzie? Relatywnie coś bez smaku? Jeśli tak, to najprawdopodobniej prawdziwy głód.

Prawdziwy głód jest spowodowany brakiem składników odżywczych (glukozy, aminokwasów, tłuszczów) i występuje przy długotrwałym stresie emocjonalnym, wzmożonym uprawianiu sportu. Jednak współczesny człowiek znacznie częściej cierpi na nieprawdziwy,  psychologiczny głód. Głód psychiczny ma tyle odmian, co ludzkie nawyki. Na przykład, przyzwyczajając się do jedzenia w określonym czasie, osoba spożywa jedzenie niezależnie od obecności lub braku prawdziwego głodu. To samo dotyczy nawyku jedzenia podczas oglądania telewizji lub czytania. Potrzeba odpoczynku po ciężkiej pracy skłania czasem do myślenia o jedzeniu. Nuda lub odwrotnie, chęć zorganizowania sobie wakacji - wszystko to realizuje się poprzez uczucie głodu. Jednak jest też stały patologiczny głód spowodowany brakiem równowagi hormonów lub naruszeniem regulacji neuro-odruchowej z powodu pewnych chorób.

Przyczyny ciągłego głodu są bardzo różnorodne, ale można je warunkowo podzielić na 3 kategorie:

• Psychogenny głód, ze względu na stan psychiczny, kiedy dana osoba nie może poprawnie ocenić ilości zjedzonego pokarmu. Ta grupa obejmuje wzrost apetytu podczas stresu nerwowego i wstrząsów emocjonalnych;

• Pokarmowy głód, związany z niedoborem lub słabym wchłanianiem składników odżywczych;

• Metaboliczny głód, wynikające z zaburzeń endokrynologicznych - cukrzyca, tyreotoksykoza.

Polifagia to tylko objaw, a nie niezależna choroba. Samo w sobie nie jest niebezpieczne, ale ciągłe pragnienie jedzenia powinno ostrzegać, ponieważ przyczyną może być poważna choroba.

Jak objawia się ciągły głód - objawy

Zwykle człowiek odczuwa głód kilka godzin po jedzeniu. Może minąć nawet 12 godzin, zanim zacznie przypominać sobie odpowiednimi impulsami.

Jeśli nie jesz, w żołądku pojawiają się skurcze, o których mówią „żołądek prosi o jedzenie”. Atak spastyczności trwa około pół minuty, po czym mija na chwilę. Stopniowo skurcze stają się bardziej intensywne, trudniej je znieść.

Jeśli człowiek jest bardzo głodny, zaczyna „ssać” i burczeć w żołądku.

Pragnienie ciągłego jedzenia może zostać stłumione przez wybuchy emocji. Ciągłe uczucie głodu jest bardziej charakterystyczne dla osób z wysokim poziomem glukozy we krwi - diabetyków.

Zapotrzebowanie na żywność, nawet zwiększone, nie zawsze jest oznaką choroby. Istnieje wiele okoliczności, w których apetyt ściga człowieka prawie bez przerwy. Takimi przyczynami fizjologicznymi są np. ciąża czy intensywny trening sportowy, a także ciężka praca fizyczna.

Ale jeśli naturalny głód zniknie po jedzeniu i przez długi czas, to przy polifagii może utrzymywać się nawet po bardzo obfitym obiedzie lub kolacji. Często nie da się z nią walczyć, a próby zwiększenia porcji czy częstotliwości jedzenia nie przynoszą rezultatów.

Dlatego tak ważne jest znalezienie prawdziwej przyczyny wiecznego głodu, który nieustannie przeszkadza.

Ciągłe uczucie głodu, nadmierny apetyt: powody fizjologiczne

Stosunkowo nieszkodliwe, ale wciąż wymagające korekty, przyczyny nadmiernego apetytu to:

• Brak snu;

• Przeciążenie nerwowe i psychiczne;

• Zespół napięcia przedmiesiączkowego - PMS;

• Niezrównoważona dieta;

• Przyjmowanie niektórych leków;

• Niewystarczające spożycie płynów, odwodnienie;

• Nierównowaga hormonalna.

Brak snu

Związek między stale zwiększonym apetytem a brakiem snu został naukowo udowodniony i potwierdzony licznymi przypadkami życiowymi. Im mniej człowiek śpi, tym więcej je.

Powodem tego nie jest kompensacja przyjemności, jak mogłoby się wydawać, ale naruszenie procesów chemicznych w organizmie. Brak snu prowadzi do zmniejszenia produkcji hormonu leptyny, który odpowiada za uczucie sytości. Ale jednocześnie wzrasta poziom hormonu greliny, co powoduje uczucie głodu.

Naukowcy odkryli, że po nieprzespanej nocy człowiek je znacznie więcej. Zawartość kalorii w jego diecie wzrasta o około 15% w porównaniu z osobami śpiącymi, co najmniej 8 godzin.

Wiadomo również, że wraz z przepracowaniem wzrasta apetyt na tłuste i wysokokaloryczne potrawy. Jeśli uczucie głodu, które nieustannie nawiedza, spowodowane jest chronicznym zmęczeniem, towarzyszą mu:

• Przybranie na wadze;

• Niestabilny nastrój;

• Rozproszenie, niezdarność;

• Brak żywotności, niska aktywność w ciągu dnia.

Przeciążenie i PMS

Jeśli ciągle chcesz jeść, przyczyną może być długotrwały stres psycho-emocjonalny. Życie w stanie permanentnego stresu dyktuje własne zasady, a jedną z nich jest uporczywe i silne pragnienie jedzenia.

Jednak nie u wszystkich występuje, ponieważ niektórzy reagują na kłopoty życiowe, wręcz przeciwnie, brakiem lub spadkiem apetytu. Ta reakcja jest również konsekwencją zwiększonej produkcji kortyzolu, hormonu stresu.

Wiele osób w stresującej sytuacji nagle odczuwa silny głód i pilnie potrzebuje zjeść coś słodkiego lub tłustego. W ten sposób organizm reaguje na niepokój i niepokój, w tym mechanizmy blokujące odpowiednie obszary mózgu.

Głodowi „stresowemu” mogą towarzyszyć wahania nastroju, zmęczenie, zły sen i niestrawność. Podobna sytuacja występuje w przypadku PMS, na tle podwyższonego poziomu hormonów estrogenu i progesteronu ze spadkiem syntezy serotoniny. Do towarzyszących objawów dołącza się drażliwość i płaczliwość.

Niezrównoważona dieta

Ten punkt należy postawić na pierwszym miejscu, ponieważ zbyt duży apetyt często kryje w sobie niedożywienie. Powszechnie przyjmuje się, że najbardziej satysfakcjonujące potrawy to wypieki, biały chleb, makaron.

Największą wartość energetyczną mają jednak białka i błonnik – najdłużej podtrzymują uczucie sytości.

Niektóre leki

Jeśli ciągle czujesz głód, zwróć uwagę na przyjmowane leki. Wiele leków ma skutki uboczne w postaci zwiększonego apetytu na jedzenie. Obejmują one:

• Neuroleptyk (leki przeciwpsychotyczne);

• Leki przeciwhistaminowe (na alergie);

• Hormony;

• Leki przeciwdepresyjne.

Napady obżarstwa wywołują substancje psychoaktywne – amfetamina, kokaina i marihuana. Sprawiają, że cały czas chcesz jeść.

Niedobór witamin

Niedobór witamin może również powodować opóźnione uczucie sytości. Tak, więc organizm może sygnalizować ostry niedobór witamin z grupy B i aminokwasów. W takim przypadku konieczne jest zdanie zestawu testów na poziom tych substancji i skonsultowanie się ze specjalistą, aby przepisał odpowiednią dietę i kompleks witamin.

Odwodnienie

Przy niewystarczającym spożyciu płynów w organizmie pojawia się nieprawdziwe uczucie głodu. Jest to pragnienie nieprawdziwe, ponieważ człowiek przyjmuje pragnienie picia za pragnienie jedzenia. Ale faktem jest, że ośrodki regulacyjne odpowiedzialne za obie te potrzeby znajdują się w pobliżu podwzgórza. I nie jest wykluczone rozprzestrzenianie się wzbudzenia z jednego ośrodka do drugiego. Po odwodnieniu chcesz jeść bez przerwy, niezależnie od czasu, jaki upłynął od ostatniego posiłku. Po posiłku pojawia się uczucie, że nie jesteś syty – głód nie znika.

Ciągłe uczucie głodu - przyczyny u kobiet

Narzekania, że ​​„nieustanne polowanie” słychać nie tylko od kobiet w ciąży. W przypadku PMS nieokiełznany głód znika wraz z początkiem fazy lutealnej cyklu i jest to uważane za wariant normy. Ale wielki apetyt w połączeniu z silnym złym samopoczuciem, nudnościami i bólem w klatce piersiowej przed miesiączką to powód do wizyty u ginekologa.

Jeśli chodzi o ciążę, często pojawiająca się chęć jedzenia wynika z trzech powodów:

• Rosnący płód potrzebuje „materiału budowlanego”.

• Na tle zmian hormonalnych zmienia się zapotrzebowanie na witaminy i minerały.

• Często pojawia się chęć jedzenia nietypowych lub specyficznych potraw.

Stosując środki antykoncepcyjne, chcesz również stale jeść: środki antykoncepcyjne są jedną z najczęstszych przyczyn zwiększonego apetytu u kobiet. Nie zawsze tak się dzieje i nie dla wszystkich, a najczęściej mija, gdy przyzwyczaisz się do leku. Jeśli wieczny głód trwa, zaleca się zmianę środka antykoncepcyjnego. Większość kobiet przez cały czas ma ochotę na słodycze, ale nawyki żywieniowe mogą się różnić.

Co powoduje ciągły głód u mężczyzn

Przedstawiciele silniejszego seksu potrzebują więcej jedzenia niż kobiety. Mają większą masę mięśniową, szybszy metabolizm, częściej doświadczają aktywności fizycznej. Często mężczyźni zaczynają dużo jeść z chorobami układu moczowo-płciowego, ponieważ choroby narządów rozrodczych są kompensowane przez zwiększoną potrzebę jedzenia.

Ciągle chcesz jeść: możliwe choroby

Niepohamowany głód często odczuwają pacjenci z chorobami takimi jak:

• Cukrzyca;

• Nadczynność tarczycy;

• Demencja, schizofrenia, zaburzenie dwubiegunowe;

• Choroby spowodowane obecnością robaków w organizmie;

• Bulimia.

Cukrzyca

„Doktorze, jestem ciągle głodny”, często skarżą się pacjenci z cukrzycą typu 1. Mówią, że z powodu uporczywej potrzeby jedzenia muszą jeść 5-6 razy dziennie, nie licząc przekąsek!

Początek cukrzycy można podejrzewać na podstawie wskaźników masy ciała, która zmniejsza się na tle stale zwiększonego apetytu. W ciągu zaledwie 2 miesięcy życia z tymi chorobami niektórzy tracą nawet 5-7 kg.

Nadczynność tarczycy

Hormony wytwarzane przez tarczycę przyspieszają procesy metaboliczne i aktywują rozkład tłuszczów. Dlatego wzrost ich poziomu w organizmie prowadzi do tego, że osoba zaczyna jeść więcej.

Tyreotoksykoza może rozwijać się z różnych powodów, w tym:

• Zapalenie tarczycy;

• Nowotwory.

Osoba z tyreotoksykozą zaczyna jeść znacznie więcej, ale uczucie sytości prawie nigdy nie jest osiągane, ciągłe uczucie głodu utrzymuje się nawet po jedzeniu. Charakterystyczne jest, że przy takich objawach waga stopniowo zanika.

Zaburzenia psychiczne

Zawsze poluje się na osoby cierpiące na demencję, dwubiegunowe zaburzenie osobowości i schizofrenię. Rozwój i progresja procesów zwyrodnieniowych w mózgu często wiąże się z uczuciem nienasycenia, które jest nieustannie niepokojące.

Przy takich chorobach ludzie mogą jeść do 6-7 razy dziennie i nadal nie jeść. Podstawą tego stanu jest dysfunkcja kory mózgowej, czyli zaburzenie organiczne. Próby ograniczenia pacjenta w jedzeniu wywołują gwałtowną, czasem nawet agresywną reakcję.

Dolegliwości spowodowane obecnością robaków w organizmie

Na przykład tasiemiec nieuzbrojony, Taenia saginata (Taeniarhynchus saginatus), 

tasiemiec pasożytujący w jelicie cienkim człowieka, to chęć ciągłego jedzenia wynika z faktu, że pasożyt wchłania część składników odżywczych. Porcje jedzenia w tym zakresie wzrastają, uczucie głodu jest stale obecne, zmuszając osobę do regularnego podjadania. Zwykle na tle pasożytów waga się nie zmienia, chociaż czasami możliwa jest utrata wagi o kilka kilogramów.

Zapalenie żołądka lub przewlekłe zapalenie żołądka

Zwiększona kwasowość żołądka może wywołać ciągłą chęć jedzenia. W przypadku tej choroby pacjent jest zaniepokojony zgagą i bólem żołądka. Aby pozbyć się nieprzyjemnych wrażeń, osoba zaczyna jeść i niestety najczęściej przejada się.

Bulimia

W przypadku bulimii apetyt pojawia się nagle i gwałtownie, zwykle wywołany dyskomfortem emocjonalnym. Wyzwalaczem może być rodzinna awantura, porażka, a nawet nieprzyjemne wspomnienie. Proces spożywania pokarmu przynosi ulgę, łagodzi napięcie nerwowe. I tak się dzieje cały czas.

Diety niskoenergetyczne

Wśród przyczyn zwiększonego uczucia głodu są konsekwencje diet niskoenergetycznych. Brakowi jedzenia towarzyszy spadek poziomu glukozy we krwi, co powoduje uczucie głodu. Przy racjonalnym i długotrwałym odrzucaniu pokarmów wysokowęglowodanowych organizm zmienia procesy metaboliczne, przestawiając się na źródła energii, takie jak tłuszcze i trudne do strawienia węglowodany. Przy okresowych dietach organizm doświadcza stresu metabolicznego. Istnieje akumulacja składników odżywczych na przyszłość, a przy braku diety organizm potrzebuje więcej kalorii niż to konieczne, czemu towarzyszy ciągłe uczucie głodu.

Zespół Pradera-Williego

To rzadka choroba, zespół Pradera-Williego to uwarunkowany genetycznie zespół wad rozwojowych. Jednym z charakterystycznych objawów choroby jest stałe odczuwanie głodu, co doprowadza do skrajnej otyłości. Aby zaspokoić głód dziecko obsesyjnie poszukuje pożywienia. Może nawet je kraść, albo wybierać ze śmietnika. 

Jak leczy się zaburzenia odżywiania?

Leczenie zaburzeń odżywiania obejmuje:

• Psychoterapia;

• Edukacja żywieniowa;

• Jeśli to konieczne, leczenie lekami.

Ponieważ zaburzenia odżywiania wiążą się z negatywnym postrzeganiem siebie i swojego wyglądu, głównym specjalistą pomagającym radzić sobie z tym schorzeniem jest psychoterapeuta.

Aby pomóc osobie w ustaleniu odżywiania, potrzebna jest również pomoc dietetyka. Specjalista przygotowuje zbilansowaną dietę, przepisuje witaminy i minerały.

Osoby z zaburzeniami odżywiania często mają problem z uczuciem głodu i sytości. Dietetyk uczy, jak je rozpoznawać i skupiając się na pragnieniach, samodzielnie komponować swoją dietę.