Nieprzyjemne odczucia, takie jak ból czy pieczenie w obrębie narządów płciowych męskich, mogą generować ciągły stan niepokoju, irytacji i pragnienia złagodzenia swędzenia przez drapanie. Niestety, takie działania nie przynoszą ulgi. Takie objawy są niepokojącym sygnałem i obronną reakcją organizmu na schorzenia narządów płciowych.
W tej sytuacji można zaobserwować ból i inne symptomy takie jak: zaczerwienienie prącia; wystąpienie wysypki na genitaliach lub w ich pobliżu; uczucie swędzenia i pieczenia; zapalenie węzłów chłonnych zlokalizowanych w okolicy pachwinowej; wydzielanie nietypowej substancji z cewki moczowej; trudności z oddawaniem moczu; a czasami ogólne niedomaganie i gorączka.
Ból i pieczenie narządów płciowych u mężczyzn mogą mieć różne przyczyny, wśród których najważniejsze to: zapalenia i infekcje przenoszone drogą płciową; uszkodzenia mechaniczne, termiczne czy chemiczne - różnego rodzaju urazy; zaburzenia krążenia; dyskomfort podczas stosunku związany z problemami narządów płciowych u mężczyzn i kobiet; ciała drażniące znajdujące się w cewce moczowej (kryształy soli, kamienie, ciała obce); oraz niektóre nieprawidłowości w anatomicznej strukturze penisa.
Męskie narządy rozrodcze
Anatomicznie podzielone zewnętrzne (penis i moszna) i wewnętrzne:
-
Jądra;
-
Najądrza;
-
Nasieniowody;
-
Gruczoł krokowy;
-
Gruczoły opuszkowo-cewkowe;
-
Pęcherzyki nasienne.
Receptory odbierające bodźce erogenne są skoncentrowane w okolicy zewnętrznych narządów płciowych .
Penis pełni funkcję wydzielania nasienia podczas stosunku i usuwania moczu z pęcherza. Erekcja penisa jest zapewniona przez gwałtowny wzrost dopływu krwi do jego ciał jamistych. W dół od nasady prącia znajduje się moszna, wewnątrz której męskie gonady znajdują się w dwóch oddzielnych komorach - jądrach (jądrach), których funkcją jest tworzenie plemników i uwalnianie męskich hormonów płciowych .
Hormony dostają się do krwioobiegu, a plemniki pędzą przez dwa nasieniowody do dwóch pęcherzyków nasiennych. Nasieniowody, łącząc się z przewodami pęcherzyków nasiennych, tworzą przewody wytryskowe. Te ostatnie przechodzą przez grubość gruczołu krokowego (niesparowany narząd mięśniowo-gruczołowy, który wydziela płyn będący częścią nasienia) do cewki moczowej . Zwieracze cewki moczowej regulują sekwencyjny przepływ wydzieliny gonad lub moczu, w wyniku czego nasienie i mocz nie mieszają się.
Ból narządów płciowych u mężczyzn może wynikać z ostrej lub przewlekłej choroby prącia, moszny, prostaty, cewki moczowej, pęcherza moczowego, odbytnicy oraz organów jamy brzusznej. Często ból promieniuje do kości łonowej, pachwiny oraz krocza. Intensywność i charakter bólu narządów płciowych może być różnorodny: od bólu i kłucia, przez strzelanie, aż po pieczenie. Przyczyny bólu, jak również jego lokalizacja, mogą być zróżnicowane:
Nieprawidłowości w budowie genitaliów. Bolesne odczucia zazwyczaj pojawiają się podczas oddawania moczu, podniecenia seksualnego, stosunku płciowego, ale mogą również występować w stanie spoczynku. Wrodzone wady męskich narządów płciowych obejmują spodziectwo, wrodzoną stulejkę czy wnętrostwo.
Zapalenie narządów moczowych. Może wystąpić na skutek przeniesienia drogą płciową, infekcji wstępującej lub zstępującej, zakażenia krwiopochodnego czy limfogennego. U mężczyzn często ma postać zapalenia cewki moczowej, pęcherza moczowego, gruczołu krokowego, jąder, co często wiąże się z ropnym wydzielinem z cewki moczowej.
Nowotwory. Nowotworom (takim jak nowotwory pęcherza moczowego, cewki moczowej, rak prącia, erytroplazja, rak prostaty) często towarzyszy chroniczny ból, zaburzenia oddawania moczu i pojawienie się krwi w moczu.
Urazy. Do najczęściej występujących urazów zewnętrznych narządów płciowych należą stłuczenia, oparzenia, odmrożenia, rany cięte i postrzałowe narządów płciowych, złamania prącia. Ból prącia może być również spowodowany wprowadzeniem obcych ciał pod skórę prącia lub do kanału cewki moczowej dla zaspokojenia potrzeb seksualnych.
Ostre stany chirurgiczne. Ból narządów płciowych promieniujący u mężczyzn może sygnalizować rozwój ostrych chorób narządów jamy brzusznej: zapalenie wyrostka robaczkowego, uwięźniętą przepuklinę, ból kolki nerkowej.
Diagnostyka chorób prącia i moszny opiera się na różnorodnych metodach, które są dostępne w ramach postępowania medycznego. Pierwszym krokiem jest konsultacja lekarska, podczas której lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem oraz dokonuje badania fizykalnego. Specjalista analizuje objawy choroby, ocenia charakter jej przebiegu oraz nasilenie objawów. Na podstawie tych informacji można postawić wstępną diagnozę.
W celu wyjaśnienia diagnozy wykonuje się różnorodne badania laboratoryjne oraz instrumentalne, takie jak:
-
Badanie mikroskopowe rozmazu w kierunku flory z biomateriału pobranego z dotkniętego obszaru.
-
Posiew bakteriologiczny moczu lub wydzielin narządów płciowych.
-
Spermogram (badanie ejakulatu).
-
Mikroskopia wydzieliny prostaty.
-
PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) w przypadku podejrzenia infekcji przenoszonej drogą płciową.
-
Analiza moczu.
-
USG (badanie ultrasonograficzne) moszny, prostaty, pęcherza moczowego, nerek itp.
W zależności od potrzeb mogą być również przeprowadzane inne badania diagnostyczne.
Dodatkowo, w zależności od specyfiki przypadku, pacjent może zostać skonsultowany nie tylko z urologiem lub urologiem-andrologiem, ale również z innymi specjalistami o wąskich profilach, takimi jak endokrynolog, neurolog i inni.
Leczenie w zależności od zdiagnozowanej choroby.