Alergiczny nieżyt nosa lub inna nazwa katar sienny to choroba, w której występuje obrzęk i stan zapalny błony śluzowej nosa. Ten stan jest spowodowany alergią na pyłki traw lub drzew, roztocza kurzu domowego lub w niektórych przypadkach alergen pleśni. Powszechnie używanym, ale mylącym terminem jest „katar sienny”, ponieważ alergiczny nieżyt nosa nie ma nic wspólnego z sianem ani gorączką. Alergiczny nieżyt nosa występuje u około 10-15% dzieci w wieku 6-7 lat oraz u 20-30% młodzieży i młodych dorosłych.
Czym różni się alergiczny nieżyt nosa od przeziębienia?
Pomimo tego, że objawy te są charakterystyczne dla nieżytu nosa różnego pochodzenia, istnieją pewne różnice między alergicznym nieżytem nosa a przeziębieniem.
Alergiczny nieżyt nosa jest stanem zapalnym błony śluzowej nosa pod wpływem alergenów i objawia się takimi objawami jak wydzielina z jamy nosowej, świąd, przekrwienie i obrzęk. Często do głównych objawów dołącza osłabienie, ból głowy, zapalenie błony śluzowej oczu (zapalenie spojówek). Z powodu przepływu śluzu wzdłuż tylnej części gardła może pojawić się kaszel, z powodu zatkanego nosa, głos staje się nosowy, możliwe jest chrapanie. Podczas badania można zauważyć charakterystyczny objaw - poprzeczny fałd z tyłu nosa. Dzieje się tak, ponieważ osoba stale pociera czubek nosa. Alergiczny nieżyt nosa może mieć charakter sezonowy (np. w okresie kwitnienia traw, drzew) lub całoroczny.
Nieżyt nosa infekcyjny.
Choroba zaczyna się nagle i obejmuje obie połówki nosa. Jednocześnie wyraźnie wyróżnia się trzy etapy, które kolejno przechodzą jeden w drugi.
Suchy etap podrażnienia. Czas trwania etapu wynosi od kilku godzin do 1-2 dni. Pojawia się suchość, pieczenie, łaskotanie w nosie, kichanie. Oddychanie przez nos jest stopniowo utrudnione, zmysł węchu i smaku jest zmniejszony, objawia się nos. Jednocześnie pojawiają się objawy ogólne - złe samopoczucie, dreszcze, ból głowy, gorączka do 38°C, zaburzenia snu, apetyt, uwaga. Etap surowiczych wydzielin. Zmienia etap podrażnienia. Trwa 3-4 dni. Objawy: duża ilość wodnistego wydzieliny z jamy nosowej, łzawienie, często - niemożność oddychania przez nos, kichanie, hałas i mrowienie w uszach. Czasami skóra przy wejściu do nosa i górnej wargi staje się czerwona i opuchnięta - wynika to z faktu, że śluz nosowy zawiera amoniak. Etap wydzieliny śluzowo-ropnej. Rozpoczyna się czwartego lub piątego dnia od wystąpienia choroby. Objawy: śluzowo-ropna wydzielina (najpierw szarawa, potem z żółtością i zielenią), której ilość stopniowo się zmniejsza. W rezultacie przywracane jest oddychanie przez nos, poprawia się stan, następuje powrót do zdrowia.
Objawy alergicznego nieżytu nosa
Charakterystycznym objawem atopowego nieżytu nosa jest wypływ z jamy nosowej dużej ilości klarownego płynu, nie zabarwionego ropą i nie zawierającego śluzu.
Większość pacjentów cierpiących na tę chorobę odnotowuje jej obecność tylko w ściśle określonej porze roku, podczas kwitnienia niektórych roślin, które wywołują reakcję atopową na błonie śluzowej nosa. Najczęstsze typy alergenów to puch topoli, kwiat lipy i ambrozja. Sama choroba w tym przypadku ma charakter sezonowy, często określany mianem kataru siennego (reakcja na pyłki).
Mniejszość osób z alergicznym nieżytem nosa cierpi na jego objawy przez cały rok. Choroba w tym przypadku jest uważana za przewlekłą. Najczęstszymi przyczynami jego pojawienia się są alergie na sierść zwierząt, roztocza, kurz, łupież.
Rozpoznanie alergicznego nieżytu nosa
Jeśli katar trwa dłużej niż tydzień, wydzielina z nosa jest przezroczysta i łaskocze gardło, najprawdopodobniej masz alergiczny nieżyt nosa.
Aby upewnić się, że jest to alergiczny nieżyt nosa, konieczne jest wykonanie szeregu badań laboratoryjnych:
-
Posiew na wymaz z błony śluzowej nosa i gardła,
-
Ogólna analiza krwi
-
Analiza immunoglobulin.
Aby zidentyfikować alergeny, które prowadzą do tej ochronnej reakcji organizmu, przepisuje się testy alergiczne.
Leczenie alergicznego nieżytu nosa
Alergolog leczy alergiczny nieżyt nosa u dorosłych. Najlepszym sposobem leczenia jest unikanie pyłków wywołujących objawy, ale czasami nie jest to możliwe. Lekarz może przepisać leki na alergiczny nieżyt nosa, w zależności od nasilenia objawów i ich nasilenia. Pod uwagę będą również brane pod uwagę wiek, przeciwwskazania i to, czy cierpisz na inne schorzenia, takie jak astma.
W przypadku łagodnego alergicznego nieżytu nosa płukanie nosa roztworem soli fizjologicznej może pomóc usunąć śluz z nosa. Do leczenia stosuje się:
-
Leki zwane lekami przeciwhistaminowymi. Są bardzo pomocne w leczeniu objawów alergii. Można je stosować, gdy objawy występują rzadko lub nie utrzymują się długo. Należy pamiętać o następujących kwestiach: Niektóre mogą powodować senność. Po przyjęciu tego leku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
-
Aerozole do nosa o działaniu przeciwhistaminowym. Doskonale nadają się do leczenia alergicznego nieżytu nosa.
-
Kortykosteroidowe spraye do nosa są najskuteczniejszym sposobem leczenia alergicznego nieżytu nosa. Działają najlepiej, gdy są stosowane w sposób ciągły, ale mogą być również pomocne, gdy są stosowane przez krótszy czas.
-
Środki zmniejszające przekrwienie mogą również być pomocne w zmniejszaniu objawów, takich jak przekrwienie błony śluzowej nosa. Nie stosować obkurczających nosa aerozoli przez ponad 3 dni.
-
Inhibitory leukotrienów to leki na receptę, które blokują leukotrieny. Są to substancje chemiczne, które organizm uwalnia w odpowiedzi na alergen, które również powodują objawy.
-
Czasami zalecane są szczepionki przeciwalergiczne (immunoterapia), jeśli pacjent nie może uniknąć pyłków, a objawy są trudne do opanowania. Obejmuje to regularne zastrzyki mikrodawek pyłku, na który jest się uczulonym. Każda dawka jest nieco większa niż ostatnia, dopóki osoba nie osiągnie dawki, która pomaga kontrolować objawy. Zamiast zastrzyków czasami pod językiem stosuje się lekarstwa na alergie na trawę.
Katalog chorób